T.I.A. (this is Africa)

Afgelopen week hebben we weer een aantal T.I.A. momentjes gehad, zoals een amerikaan die we in Arusha ontmoet hebben het zo mooi noemde.

We hadden een tour geboekt om een traditional healer te ontmoeten in de buurt van Arusha. Dit was deel van een cultural tourism project waarin het geld voor de tour deels naar de community zelf gaat en gebruikt wordt voor bijv. de bouw en ondersteuning van een school. Naast de traditional healer zouden we ook het dorp bekijken, een traditioneel maasai huis bezoeken en een waterval zien. Samen met 3 duitsers gingen we op pad. Helaas hadden ze gekozen voor een busje i.p.v. Een 4WD jeep, waardoor we op de glibberige weggetjes (het had 's nachts aardig veel geregend) niet de heuvel opkwamen. Na verwoede pogingen om het busje uit de drek te duwen, besloten we toch maar te gaan lopen. Aangekomen in het dorp moesten we eerst koffie drinken bij de chief, die ons hartelijk verwelkomde en vervolgens vertelde dat de traditional healer vandaag naar een begrafenis was, waardoor we daar niet heen konden. Beetje jammer... Aangezien we de tour vanwege de traditional healer hadden geboekt protesteerden wij een beetje en vroegen of er niet een andere was waar we wel heen konden gaan. Enkele telefoontjes later was het gefixt en konden we 's middags bij de traditional healer van het naburige dorp terecht. Uiteindelijk was het een geslaagde tour. Zo zie je maar weer: Vooruit denken is moeilijk, alles overkomt Tanzanianen altijd, maar als je zelf met ideeen komt blijkt er ineens heel veel mogelijk. T.I.A.

Eerder deze week zijn we op een 2-daagse safari geweest naar Arusha national park en Tarangire. Geweldige ervaring! In Arusha NP hebben we deels jeepsafari deels walking safari gedaan en hebben we o.a. veel giraffen, zebra's, buffelo's, bavianen en pumba's (wrattenzwijnen) gezien. Vervolgens hebben we gecampeerd bij Tarangire, waar we per toeval aan de praat raakten met een duitse kinderarts die de week daarop naar Haydom zou gaan om een vriendin op te zoeken. Zo toevallig aangezien wij daar die week ons volgende coschap zouden beginnen. De volgende dag was Tarangire aan de beurt. Daar hebben we heel veel olifanten (ook in gevecht) gezien, een leeuw met welpje en veel andere leuke beestjes (voor sneakpeek zie foto's). Het is geweldig om te zien hoe deze dieren in het wild leven in zo'n prachtige natuur. Dat was zeker ook een een T.I.A. -moment.

Op de terugweg van Tarangire naar Arusha zijn we nog even gestopt op een echte maasaimarkt omdat onze gids voor Eva een echte maasaioorbel ging scoren. Echt amazing hoe deze mensen er anno 2011 nog bijlopen! Ze lopen in doeken, op slippers van autobanden met een stok en velen leven ook nog in hutjes en hoeden koeien en geiten. Maar toch lijkt het een bewuste keuze te zijn, aangezien ze ook gewoon in Arusha lopen en mobieltjes hebben. De maasai staan bekend als erg sterk en ze lijken dan ook met trots hun kenmerkende outfit te dragen. Ondanks dat we ze al 7 weken lang zien, blijven ze fascinerend!

Zondag zijn we 's ochtends vroeg met een landcruiser naar Haydom vertrokken. 7 uur lang dicht op elkaar, naast een chauffeur die naar zweet rook, over hobbelige wegen langs diepe afgronden en dwars door water. Ondertussen trok er een geweldig afrikaans landschap aan ons voorbij en veel mooie mensen en dieren. (o.a. Schildpad midden op de weg bijv.) En opnieuw denk je dan: T.I.A!

Aangekomen in Haydom, blijkt het ziekenhuis erg groot te zijn. Er zijn veel mzungu's en natuurlijk ook een aantal nederlanders. Dutch people come everywhere! Ontvangst was niet geweldig, maar met wat rondvragen hebben we een mooi groot huisje voor onszelf gekregen. Morgen begint het nieuwe coschap. Spannend!

Foto's:https://picasaweb.google.com/111084871212672088429/Week7